The Wallstreet Shuffle

Anders dan dat de titel van dit reisverslag doet vermoeden zijn we na het ontbijt in de taxi gestapt op weg naar de USS Intrepid, een vliegdekschip dat tijdens WO II en ver daarna zijn diensten heeft bewezen. Een droom is in vervulling gegaan, want ik wilde eens in mijn leven toch een keer op het dek van een vliegdekschip lopen.
De Amerikanen zijn goed in het kweken van een patriottistisch gevoel. Een hele indrukwekkend film werd er vertoond, wat met name ging over de twee kamikaze piloten die vlak na elkaar op 25 november 1944 op deze "aircraft carrier" zijn ingevlogen. 96 officieren en manschappen lieten het leven. En dat zal de wereld ook weten ook. Het bizarre is dat een van de vliegtuigen op de plek is ingeslagen waar wij stonden.
Naast de USS Intrepid lag er ook de USS Growler, een onderzeekboor die van 1958 tot en met 1964 dienst heeft gedaan. Over desinvestering gesproken.
Ook de Concorde stond er dus aan vliegtuigen geen gebrek. Arnold en ik zijn onbewust "The Battle Of The Giants" gestart; ofwel, wie kan de meeste foto's maken. Het zal erom hangen want ik maak een goede kans. Ik zit inmiddels op de 612 stuks. En de USS Intrepid heeft me daar goed bij geholpen.
Na afloop zijn we in de taxi gesprongen. De taxi driver kwam van Ghana. Toen ik vertelde dat ik een maand geleden ook in Ghana (en dus ook Accra ben geweest), vroeg hij "Have you seen my wife". Het enog dat ik kon antwoorden was "I've seen so many wifes there!". Hij was ervan overtigd dat Ghana in de finale zou komen. Ik heb hem verteld dat dat klopt, maar wel tegenover Nederland. Ghana gaat met 7-2 verliezen, maar dan ben ik wel wat zuinig.
Een bezoek aan de WTC Memorial mag niet ontbreken. Het blijft indrukwekkend wat er gebeurd is. Ook hier halen de Amerikanen alles uit de kast om maar te laten zien hoe zij om hun inwoners geven. Even later staan we bij de buren; The Firestation. We troffen het, want een laddewagen stond buiten terwijl een andere moest uitrukken. Camera's klaar, starten maar!
Via Walstreet (met een enorme kerstboom) zijn we doorgewandeld naar Brooklyn Bridge. De steigers van april waren verdwenen, dus een prachtig uitzicht en gelegenheid om een plaatje te schieten.
De avond valt, dus snel de taxi in. We gaan via de supermarkt terug naar het hotel. We hebben geen zin om nog eens 80 dollar(!!!) te betalen voor een borrel in een kroeg. Op de hotelkamer hebben we diverse versnaperingen achter de kiezen gebracht.
En daarna, ........ naar Guitar Center! Voor Arnold en Leo heel erg indrukwekkend. Men was blij me weer te zien :-) Ze hebben zelfs inmiddels een "Vintage Store" geopend. Dan kan je wat oudere modellen voor een leuke prijs kopen. Nou ja, zo'n 90.000 (excl. tax) voor een Fender Telecaster uit 1953 is toch wel iets om over na te denken voordat je ermee thuis komt!
Vervolgens terug gewandeld en hebben de Thai om de hoek bezocht. De laatste ervaringen uitgewisseld en nog even wat bijgekletst. Daarna was het weer tijd om terug te gaan naar het hotel! Nog even een stukje schrijvn en dan naar bed. De plicht als groepsleider roept. Dan moet je wel weer fris de volgende dag p kunnen staan.
However; Een verlag van weer een geslaagde dag.

O ja, hadden we al verteld dat we gisteravond nog even op Time Square hebben rond gewandeld? Crisis of geen crisis, reclame zal er worden gemaakt. En hoe! De lichtzee op deze plek op aarde is wellicht net zo veel als alle tuinders in het Westland bij elkaar. Het is maar dat je er eens over nadenkt.