To (O)BE(sitas) or not to (O)BE(sitas),

Zoals de titel al aangeeft zijn we zwaar geshockt door de zware dikke mensen die we door Newcastle zagen waggelen. Dus voor diegenen die voor zichzelf vinden dat ze te zwaar zijn: “Stop ermee, want het valt allemaal erg mee!”. Het is niet alleen het gewicht maar ook de kleding en de uitdrukking die op de gezichten af te lezen is. Hele zware meisjes van misschien nog geen 23 jaar lopen in veel te strakke truitjes door de stad. Omdat de truitjes zo strak zitten, zie je al het buikvet meedeinen op het ritme van het lopen (als je dat zo nog mag noemen). Verder straalt iedereen een bepaalde onverschilligheid uit alsof het ze geen lor kan schelen hoe ze eruit zien.
En wat betreft Newcastle. Het is kennelijk een oude industriestad die men heeft omgebouwd tot een shopping koopgoot. Het moet gezegd, de winkels zien er heel mooi uit, maar ga niet de hoek om want dan zie je een stad in verval. De zijstraten vertonen een stad die op de rand van de afgrond staat, maar zich dankzij het shoppen zichzelf nog in leven kan houden. Maar op de een of andere manier vindt de gemeente het wel belangrijk om plantjes op te hangen of neer te zetten en er mensen voor aan te stellen die de hele dag bezig zijn om de plantjes en bloemen bij te houden, water te geven, te stekken of wat al niet mogelijk is.
Het hotel lag redelijk buiten het het centrum in de wijk Grainger. Een prachtig hotel met een nog mooiere Engelse kamer. De tuin was prachtig onderhouden en we kregen een warm onthaal. De heer des huizes pakte meteen onze koffers over en ging er energiek twee trappen mee op! Bleek hij een personal trainer te zijn! We zijn even later door de buurt heen gewandeld en het viel het ons op dat er heel veel huizen te koop staan. Panden in vervallen staat etc. Kennelijk floreert het hotel tegen alle verdrukking in. Veel agenten n kogelvrije vesten reden er rond. Geen beste buurt blijkbaar!
De middag en avond hebben we doorgebracht in de stad. Eerst nog een muziekzaak bezocht. Daar nog even een prachtige collectie Faith gitaren mogen uitproberen. Het water loopt je in de mond. Maar ja 599 pond is nogal wat. We hebben het bij een cd van Steve Vai gehouden. Erg knap van mezelf! Nog wat CD’s gescoort en vervolgens op zoek gegaan naar een goede pub.
Die vonden we al gauw. Het bijzondere was dat als we daar in ieder geval een drankje bestelden, we ook wat te eten mochten pakken. Het eten werd klaar gemaakt door de koks van het naastgelegen Vermont Hotel. Een heel fraai concept. Na daar de halve avond te hebben gezeten zijn we doorgelopen naar een buurt bij de rivier de Tyne. “Tonight Life Music” stond er buiten op een bord dus voor ons was het geen vraag meer om naar binnen te gaan. We werden getrakteerd op een gitarist / zanger die vol verve liedjes van Robbie Williams stond te vertolken. Vervolgens werd er gewone muziek gedraaid. Nou ja, gewoon? Jeff Beck (Hi ho silverlining), Gary Moore (Still got the blues), Anouk (Nobody’s Wife), Herman Brood (Saturday Night), Queen (Bohemian Rhapsody), Whitesnake (Fool for your loving), Rainbow (Since you’ve been gone) etc. Kortom een traktatie voor ons oor. En last but not least …… ze hadden Duvel bier. Een biermerk wat ik in de voorgaande dagen nog nergens in Engeland en Schotland ben tegen gekomen. Een aanrader om daar toch weer eens langs te gaan als je niets te doen hebt.
Vandaag na een uitgebreid Engels ontbijt nog even door de stad gewandeld. Bij Marks en Spencers nog even wat eten en drinken voor vanavond aan boord ingeslagen. Wat een heerlijke winkel is dit toch. Zoveel lekkers! We zijn met een tas vol lekkere dingen vertrokken en vervolgens naar de haven gereden. Onze laatste kilometers links gereden. In afwachting van vertrek hebben we een gezellig borreluurtje in onze hut georganiseerd …… samen met de muziek van Carlos Santana. Helaas wordt dit idyllische tafereel af en toe ruw verstoord door de luidspreker waar de juffrouw van de Service Deck een passengers announcement omroept. Heeft zeker niets anders te doen ….. ! Maar goed, we gaan weer naar huis.

Al met al een heerlijke vakantie gehad. Veel avonturen beleefd. Veel gelachen en ons verwonderd over die gekke Schotten. Dat het geen mooi weer was heeft ons eigenlijk nergens in gehinderd, behalve dat het soms niet mogelijk was om overal mooie foto’s van te schieten omdat alles in een dikke mist zat. Dat was met name op Isle of Skye het geval. Schotland is een prachtige afwisselende vakantiebestemming die het verdient nog een keer bezocht te worden. Absoluut!
En ja voor sommigen is het alsof we 2 weken aan de drank gezeten hebben maar dat was toch echt niet zo! Alleen s’avonds hoor! Ons alcoholdieet heeft ons in ieder geval opgeleverd dat we al 5 dagen kwijt zijn!
Overdag hebben we ons energiek in het Schotse leven gestort en de prachtige natuur in ons opgenomen. We herkennen nu ook een whisky distilleerderij nu op kilometers afstand!
Aan al het moois komt een eind, zo ook aan deze vakantie. Met een beetje pijn in ons hart nemen afscheid van het Britse koninkrijk! Op naar een volgend avontuur!
Lief lezerspubliek, we hebben de reacties op ons verslag zeer gewaardeerd! Het was iedere ochtend weer een verrassing wie er nu weer wat geschreven had! Als we weer op stap gaan, maken we jullie graag weer deel van onze lotgevallen!
Maandag weer gewoon aan het werk!
Heel veel liefs en groeten van Theo en Marleen